χορταῖος

Ancient Greek

Etymology

From χόρτος (khórtos, “farmyard”) +‎ -αῖος (-aîos, adjective suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰor.tâi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰorˈtɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /xorˈtɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xorˈte.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xorˈte.os/

Adjective

χορταῖος • (khortaîos) m (feminine χορταίᾱ, neuter χορταῖον); first/second declension

of or for a farmyard

Declension

First and second declension of χορταῖος; χορταίᾱ; χορταῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	χορταῖος khortaîos	χορταίᾱ khortaíā	χορταῖον khortaîon	χορταίω khortaíō	χορταίᾱ khortaíā	χορταίω khortaíō	χορταῖοι khortaîoi	χορταῖαι khortaîai	χορταῖᾰ khortaîă
Genitive	χορταίου khortaíou	χορταίᾱς khortaíās	χορταίου khortaíou	χορταίοιν khortaíoin	χορταίαιν khortaíain	χορταίοιν khortaíoin	χορταίων khortaíōn	χορταίων khortaíōn	χορταίων khortaíōn
Dative	χορταίῳ khortaíōi	χορταίᾳ khortaíāi	χορταίῳ khortaíōi	χορταίοιν khortaíoin	χορταίαιν khortaíain	χορταίοιν khortaíoin	χορταίοις khortaíois	χορταίαις khortaíais	χορταίοις khortaíois
Accusative	χορταῖον khortaîon	χορταίᾱν khortaíān	χορταῖον khortaîon	χορταίω khortaíō	χορταίᾱ khortaíā	χορταίω khortaíō	χορταίους khortaíous	χορταίᾱς khortaíās	χορταῖᾰ khortaîă
Vocative	χορταῖε khortaîe	χορταίᾱ khortaíā	χορταῖον khortaîon	χορταίω khortaíō	χορταίᾱ khortaíā	χορταίω khortaíō	χορταῖοι khortaîoi	χορταῖαι khortaîai	χορταῖᾰ khortaîă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	χορταίως khortaíōs			χορταιότερος khortaióteros			χορταιότᾰτος khortaiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

χορταίᾱ (khortaíā)