χρονίζω
Ancient Greek
Etymology
From χρόνος (khrónos, “time”) + -ίζω (-ízō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰro.níz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰroˈni.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xroˈni.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xroˈni.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xroˈni.zo/
Verb
χρονῐ́ζω • (khronĭ́zō)
- to spend time
- (passive voice) to be prolonged or protracted
- to grow up
Inflection
Present: χρονῐ́ζω, χρονῐ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χρονῐ́ζω | χρονῐ́ζεις | χρονῐ́ζει | χρονῐ́ζετον | χρονῐ́ζετον | χρονῐ́ζομεν | χρονῐ́ζετε | χρονῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | χρονῐ́ζω | χρονῐ́ζῃς | χρονῐ́ζῃ | χρονῐ́ζητον | χρονῐ́ζητον | χρονῐ́ζωμεν | χρονῐ́ζητε | χρονῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | χρονῐ́ζοιμῐ | χρονῐ́ζοις | χρονῐ́ζοι | χρονῐ́ζοιτον | χρονῐζοίτην | χρονῐ́ζοιμεν | χρονῐ́ζοιτε | χρονῐ́ζοιεν | |||||
| imperative | χρόνῐζε | χρονῐζέτω | χρονῐ́ζετον | χρονῐζέτων | χρονῐ́ζετε | χρονῐζόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | χρονῐ́ζομαι | χρονῐ́ζῃ / χρονῐ́ζει | χρονῐ́ζεται | χρονῐ́ζεσθον | χρονῐ́ζεσθον | χρονῐζόμεθᾰ | χρονῐ́ζεσθε | χρονῐ́ζονται | ||||
| subjunctive | χρονῐ́ζωμαι | χρονῐ́ζῃ | χρονῐ́ζηται | χρονῐ́ζησθον | χρονῐ́ζησθον | χρονῐζώμεθᾰ | χρονῐ́ζησθε | χρονῐ́ζωνται | |||||
| optative | χρονῐζοίμην | χρονῐ́ζοιο | χρονῐ́ζοιτο | χρονῐ́ζοισθον | χρονῐζοίσθην | χρονῐζοίμεθᾰ | χρονῐ́ζοισθε | χρονῐ́ζοιντο | |||||
| imperative | χρονῐ́ζου | χρονῐζέσθω | χρονῐ́ζεσθον | χρονῐζέσθων | χρονῐ́ζεσθε | χρονῐζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | χρονῐ́ζειν | χρονῐ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | χρονῐ́ζων | χρονῐζόμενος | ||||||||||
| f | χρονῐ́ζουσᾰ | χρονῐζομένη | |||||||||||
| n | χρονῐ́ζον | χρονῐζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐχρόνῐζον, ἐχρονῐζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχρόνῐζον | ἐχρόνῐζες | ἐχρόνῐζε(ν) | ἐχρονῐ́ζετον | ἐχρονῐζέτην | ἐχρονῐ́ζομεν | ἐχρονῐ́ζετε | ἐχρόνῐζον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐχρονῐζόμην | ἐχρονῐ́ζου | ἐχρονῐ́ζετο | ἐχρονῐ́ζεσθον | ἐχρονῐζέσθην | ἐχρονῐζόμεθᾰ | ἐχρονῐ́ζεσθε | ἐχρονῐ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: χρονῐέω, χρονῐέομαι, χρονῐσθήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χρονῐέω | χρονῐέεις | χρονῐέει | χρονῐέετον | χρονῐέετον | χρονῐέομεν | χρονῐέετε | χρονῐέουσῐ(ν) | ||||
| optative | χρονῐέοιμῐ | χρονῐέοις | χρονῐέοι | χρονῐέοιτον | χρονῐεοίτην | χρονῐέοιμεν | χρονῐέοιτε | χρονῐέοιεν | |||||
| middle | indicative | χρονῐέομαι | χρονῐέῃ / χρονῐέει | χρονῐέεται | χρονῐέεσθον | χρονῐέεσθον | χρονῐεόμεθᾰ | χρονῐέεσθε | χρονῐέονται | ||||
| optative | χρονῐεοίμην | χρονῐέοιο | χρονῐέοιτο | χρονῐέοισθον | χρονῐεοίσθην | χρονῐεοίμεθᾰ | χρονῐέοισθε | χρονῐέοιντο | |||||
| passive | indicative | χρονῐσθήσομαι | χρονῐσθήσῃ | χρονῐσθήσεται | χρονῐσθήσεσθον | χρονῐσθήσεσθον | χρονῐσθησόμεθᾰ | χρονῐσθήσεσθε | χρονῐσθήσονται | ||||
| optative | χρονῐσθησοίμην | χρονῐσθήσοιο | χρονῐσθήσοιτο | χρονῐσθήσοισθον | χρονῐσθησοίσθην | χρονῐσθησοίμεθᾰ | χρονῐσθήσοισθε | χρονῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χρονῐέειν | χρονῐέεσθαι | χρονῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χρονῐέων | χρονῐεόμενος | χρονῐσθησόμενος | |||||||||
| f | χρονῐέουσᾰ | χρονῐεομένη | χρονῐσθησομένη | ||||||||||
| n | χρονῐέον | χρονῐεόμενον | χρονῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: χρονῐῶ, χρονῐοῦμαι, χρονῐσθήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χρονῐῶ | χρονῐεῖς | χρονῐεῖ | χρονῐεῖτον | χρονῐεῖτον | χρονῐοῦμεν | χρονῐεῖτε | χρονῐοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | χρονῐοίην / χρονῐοῖμῐ | χρονῐοίης / χρονῐοῖς | χρονῐοίη / χρονῐοῖ | χρονῐοῖτον / χρονῐοίητον | χρονῐοίτην / χρονῐοιήτην | χρονῐοῖμεν / χρονῐοίημεν | χρονῐοῖτε / χρονῐοίητε | χρονῐοῖεν / χρονῐοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | χρονῐοῦμαι | χρονῐῇ | χρονῐεῖται | χρονῐεῖσθον | χρονῐεῖσθον | χρονῐούμεθᾰ | χρονῐεῖσθε | χρονῐοῦνται | ||||
| optative | χρονῐοίμην | χρονῐοῖο | χρονῐοῖτο | χρονῐοῖσθον | χρονῐοίσθην | χρονῐοίμεθᾰ | χρονῐοῖσθε | χρονῐοῖντο | |||||
| passive | indicative | χρονῐσθήσομαι | χρονῐσθήσῃ | χρονῐσθήσεται | χρονῐσθήσεσθον | χρονῐσθήσεσθον | χρονῐσθησόμεθᾰ | χρονῐσθήσεσθε | χρονῐσθήσονται | ||||
| optative | χρονῐσθησοίμην | χρονῐσθήσοιο | χρονῐσθήσοιτο | χρονῐσθήσοισθον | χρονῐσθησοίσθην | χρονῐσθησοίμεθᾰ | χρονῐσθήσοισθε | χρονῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χρονῐεῖν | χρονῐεῖσθαι | χρονῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χρονῐῶν | χρονῐούμενος | χρονῐσθησόμενος | |||||||||
| f | χρονῐοῦσᾰ | χρονῐουμένη | χρονῐσθησομένη | ||||||||||
| n | χρονῐοῦν | χρονῐούμενον | χρονῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐχρόνῐσᾰ, ἐχρονῐσᾰ́μην, ἐχρονῐ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχρόνῐσᾰ | ἐχρόνῐσᾰς | ἐχρόνῐσε(ν) | ἐχρονῐ́σᾰτον | ἐχρονῐσᾰ́την | ἐχρονῐ́σᾰμεν | ἐχρονῐ́σᾰτε | ἐχρόνῐσᾰν | ||||
| subjunctive | χρονῐ́σω | χρονῐ́σῃς | χρονῐ́σῃ | χρονῐ́σητον | χρονῐ́σητον | χρονῐ́σωμεν | χρονῐ́σητε | χρονῐ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | χρονῐ́σαιμῐ | χρονῐ́σειᾰς / χρονῐ́σαις | χρονῐ́σειε(ν) / χρονῐ́σαι | χρονῐ́σαιτον | χρονῐσαίτην | χρονῐ́σαιμεν | χρονῐ́σαιτε | χρονῐ́σειᾰν / χρονῐ́σαιεν | |||||
| imperative | χρόνῐσον | χρονῐσᾰ́τω | χρονῐ́σᾰτον | χρονῐσᾰ́των | χρονῐ́σᾰτε | χρονῐσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐχρονῐσᾰ́μην | ἐχρονῐ́σω | ἐχρονῐ́σᾰτο | ἐχρονῐ́σᾰσθον | ἐχρονῐσᾰ́σθην | ἐχρονῐσᾰ́μεθᾰ | ἐχρονῐ́σᾰσθε | ἐχρονῐ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | χρονῐ́σωμαι | χρονῐ́σῃ | χρονῐ́σηται | χρονῐ́σησθον | χρονῐ́σησθον | χρονῐσώμεθᾰ | χρονῐ́σησθε | χρονῐ́σωνται | |||||
| optative | χρονῐσαίμην | χρονῐ́σαιο | χρονῐ́σαιτο | χρονῐ́σαισθον | χρονῐσαίσθην | χρονῐσαίμεθᾰ | χρονῐ́σαισθε | χρονῐ́σαιντο | |||||
| imperative | χρόνῐσαι | χρονῐσᾰ́σθω | χρονῐ́σᾰσθον | χρονῐσᾰ́σθων | χρονῐ́σᾰσθε | χρονῐσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐχρονῐ́σθην | ἐχρονῐ́σθης | ἐχρονῐ́σθη | ἐχρονῐ́σθητον | ἐχρονῐσθήτην | ἐχρονῐ́σθημεν | ἐχρονῐ́σθητε | ἐχρονῐ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | χρονῐσθῶ | χρονῐσθῇς | χρονῐσθῇ | χρονῐσθῆτον | χρονῐσθῆτον | χρονῐσθῶμεν | χρονῐσθῆτε | χρονῐσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | χρονῐσθείην | χρονῐσθείης | χρονῐσθείη | χρονῐσθεῖτον / χρονῐσθείητον | χρονῐσθείτην / χρονῐσθειήτην | χρονῐσθεῖμεν / χρονῐσθείημεν | χρονῐσθεῖτε / χρονῐσθείητε | χρονῐσθεῖεν / χρονῐσθείησᾰν | |||||
| imperative | χρονῐ́σθητῐ | χρονῐσθήτω | χρονῐ́σθητον | χρονῐσθήτων | χρονῐ́σθητε | χρονῐσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χρονῐ́σαι | χρονῐ́σᾰσθαι | χρονῐσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | χρονῐ́σᾱς | χρονῐσᾰ́μενος | χρονῐσθείς | |||||||||
| f | χρονῐ́σᾱσᾰ | χρονῐσᾰμένη | χρονῐσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | χρονῐ́σᾰν | χρονῐσᾰ́μενον | χρονῐσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: κεχρόνῐκᾰ, κεχρόνῐσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεχρόνῐκᾰ | κεχρόνῐκᾰς | κεχρόνῐκε(ν) | κεχρονῐ́κᾰτον | κεχρονῐ́κᾰτον | κεχρονῐ́κᾰμεν | κεχρονῐ́κᾰτε | κεχρονῐ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεχρονῐ́κω | κεχρονῐ́κῃς | κεχρονῐ́κῃ | κεχρονῐ́κητον | κεχρονῐ́κητον | κεχρονῐ́κωμεν | κεχρονῐ́κητε | κεχρονῐ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχρονῐ́κοιμῐ / κεχρονῐκοίην | κεχρονῐ́κοις / κεχρονῐκοίης | κεχρονῐ́κοι / κεχρονῐκοίη | κεχρονῐ́κοιτον | κεχρονῐκοίτην | κεχρονῐ́κοιμεν | κεχρονῐ́κοιτε | κεχρονῐ́κοιεν | |||||
| imperative | κεχρόνῐκε | κεχρονῐκέτω | κεχρονῐ́κετον | κεχρονῐκέτων | κεχρονῐ́κετε | κεχρονῐκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κεχρόνῐσμαι | κεχρόνῐσαι | κεχρόνῐσται | κεχρόνῐσθον | κεχρόνῐσθον | κεχρονῐ́σμεθᾰ | κεχρόνῐσθε | κεχρονῐ́δᾰται | ||||
| subjunctive | κεχρονῐσμένος ὦ | κεχρονῐσμένος ᾖς | κεχρονῐσμένος ᾖ | κεχρονῐσμένω ἦτον | κεχρονῐσμένω ἦτον | κεχρονῐσμένοι ὦμεν | κεχρονῐσμένοι ἦτε | κεχρονῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχρονῐσμένος εἴην | κεχρονῐσμένος εἴης | κεχρονῐσμένος εἴη | κεχρονῐσμένω εἴητον / εἶτον | κεχρονῐσμένω εἰήτην / εἴτην | κεχρονῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν | κεχρονῐσμένοι εἴητε / εἶτε | κεχρονῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | κεχρόνῐσο | κεχρονῐ́σθω | κεχρόνῐσθον | κεχρονῐ́σθων | κεχρόνῐσθε | κεχρονῐ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεχρονῐκέναι | κεχρονῐ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | κεχρονῐκώς | κεχρονῐσμένος | ||||||||||
| f | κεχρονῐκυῖᾰ | κεχρονῐσμένη | |||||||||||
| n | κεχρονῐκός | κεχρονῐσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐκεχρονῐ́κειν / ἐκεχρονῐ́κη, ἐκεχρονῐ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκεχρονῐ́κειν / ἐκεχρονῐ́κη | ἐκεχρονῐ́κεις / ἐκεχρονῐ́κης | ἐκεχρονῐ́κει(ν) | ἐκεχρονῐ́κετον | ἐκεχρονῐκέτην | ἐκεχρονῐ́κεμεν | ἐκεχρονῐ́κετε | ἐκεχρονῐ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκεχρονῐ́σμην | ἐκεχρόνῐσο | ἐκεχρόνῐστο | ἐκεχρόνῐσθον | ἐκεχρονῐ́σθην | ἐκεχρονῐ́σμεθᾰ | ἐκεχρόνῐσθε | ἐκεχρονῐ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- “χρονίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χρονίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- χρονίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G5549 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
Alternative forms
- χρονιάζω (chroniázo)
Verb
χρονίζω • (chronízo) (past χρόνισα)
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.