χτυπάω

Greek

Alternative forms

Etymology

χτυπώ (chtypó) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek χτυπῶ (khtupô), from Ancient Greek κτυπῶ (ktupô) with [kt] > [xt], contracted form of κτυπέω (ktupéō).

Pronunciation

  • IPA(key): /xtiˈpa.o/
  • Hyphenation: χτυ‧πά‧ω

Verb

χτυπάω • (chtypáo) / χτυπώ (imperfect χτυπούσα/χτύπαγα, past χτύπησα, passive χτυπιέμαι, p‑past χτυπήθηκα, ppp χτυπημένος)

  1. (transitive) to strike, knock, hit, beat
    Antonym: αντιχτυπώ (antichtypó)
  2. to clack (noise)
  3. to beat (heart etc.)
  4. (intransitive) to be hurt
  5. (transitive) to ring (bell etc.)
    1. to toll, ring
      Για ποιον χτυπά η καμπάνα ― Gia poion chtypá i kampána ― For whom the bell tolls
    2. to ring (bell, doorbell, etc)

Conjugation

χτυπάω / χτυπώ, χτυπιέμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg , χτυπώ χτυπήσω χτυπιέμαι χτυπηθώ
2 sg χτυπάς χτυπήσεις χτυπιέσαι χτυπηθείς
3 sg χτυπάει, χτυπά χτυπήσει χτυπιέται χτυπηθεί
1 pl χτυπάμε, χτυπούμε χτυπήσουμε, [‑ομε] χτυπιόμαστε χτυπηθούμε
2 pl χτυπάτε χτυπήσετε χτυπιέστε, (‑ιόσαστε) χτυπηθείτε
3 pl χτυπάνε, χτυπάν, χτυπούν(ε) χτυπήσουν(ε) χτυπιούνται, (‑ιόνται) χτυπηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg χτυπούσα, χτύπαγα χτύπησα χτυπιόμουν(α) χτυπήθηκα
2 sg χτυπούσες, χτύπαγες χτύπησες χτυπιόσουν(α) χτυπήθηκες
3 sg χτυπούσε, χτύπαγε χτύπησε χτυπιόταν(ε) χτυπήθηκε
1 pl χτυπούσαμε, χτυπάγαμε χτυπήσαμε χτυπιόμασταν, (‑ιόμαστε) χτυπηθήκαμε
2 pl χτυπούσατε, χτυπάγατε χτυπήσατε χτυπιόσασταν, (‑ιόσαστε) χτυπηθήκατε
3 pl χτυπούσαν(ε), χτύπαγαν, (χτυπάγανε) χτύπησαν, χτυπήσαν(ε) χτυπιόνταν(ε), χτυπιόντουσαν, χτυπιούνταν χτυπήθηκαν, χτυπηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα , θα χτυπώ ➤ θα χτυπήσω ➤ θα χτυπιέμαι ➤ θα χτυπηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα χτυπάς, … θα χτυπήσεις, … θα χτυπιέσαι, … θα χτυπηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … χτυπήσει
  έχω, έχεις, … χτυπημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … χτυπηθεί
  είμαι, είσαι, … χτυπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … χτυπήσει
  είχα, είχες, … χτυπημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … χτυπηθεί
  ήμουν, ήσουν, … χτυπημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … χτυπήσει
  θα έχω, θα έχεις, … χτυπημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … χτυπηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … χτυπημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg χτύπα, χτύπαγε χτύπησε, χτύπα — χτυπήσου
2 pl χτυπάτε χτυπήστε χτυπιέστε χτυπηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ χτυπώντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας χτυπήσει ➤ χτυπημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ χτυπήσει χτυπηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

Compounds
  • βροντοχτυπάω (vrontochtypáo, “bang”)
  • ερωτοχτυπημένος (erotochtypiménos, “love-struck”)
  • καριδιοχτυπάω (karidiochtypáo), καρδιοχτυπώ (kardiochtypó)
  • κονταροχτυπώ (kontarochtypó)
  • ξαναχτυπάω (xanachtypáo), ξαναχτυπώ (xanachtypó)
  • χτυποκάρδι n (chtypokárdi)
Stem χτυπ-
  • αχτύπητος (achtýpitos, “unbeaten; unsurpassed”, adjective)
  • χτύπημα n (chtýpima, “blow”)
  • χτυπητήρι n (chtypitíri)
  • χτυπητός (chtypitós)
  • χτύπος m (chtýpos, “rap, knocking, beating”)
Stem κτυπ-

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.