ψευδώνυμο
Greek
Etymology
Learned borrowing from French pseudonyme, from Ancient Greek ψευδώνυμος (pseudṓnumos).[1] Morphologically, ψευδ- (psevd-, “pseudo-”) + -ώνυμο (-ónymo, “name”).
Pronunciation
- IPA(key): /pseˈvðo.ni.mo/
- with article, masculine singular accusative τον (ton): IPA(key): /tom‿bzeˈvðo.ni.mo/
- Hyphenation: ψευ‧δώ‧νυ‧μο
Noun
ψευδώνυμο • (psevdónymo) n (plural ψευδώνυμα)
- pseudonym (fictitious name)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ψευδώνυμο (psevdónymo) | ψευδώνυμα (psevdónyma) |
| genitive | ψευδωνύμου (psevdonýmou) ψευδώνυμου (psevdónymou) |
ψευδωνύμων (psevdonýmon) |
| accusative | ψευδώνυμο (psevdónymo) | ψευδώνυμα (psevdónyma) |
| vocative | ψευδώνυμο (psevdónymo) | ψευδώνυμα (psevdónyma) |
Related terms
- ψευδώνυμα (psevdónyma, adverb)
- ψευδωνυμία f (psevdonymía)
- ψευδώνυμος (psevdónymos)
- ψευδωνύμως (psevdonýmos, adverb) (formal or dated)
Adjective
ψευδώνυμο • (psevdónymo)
- accusative masculine singular of ψευδώνυμος (psevdónymos)
- nominative/accusative/vocative neuter singular of ψευδώνυμος (psevdónymos)
See also
- Older form: ψευδώνυμον (pseudṓnumon)
References
- ^ ψευδώνυμο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language