ψεύτης
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek ψεύστης (pseústēs), dropping the [s] to simplify the consonant cluster,[1] which is a nominal formation from ψεύδω (pseúdō, “to lie”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpse.ftis/
- Hyphenation: ψεύ‧της
Noun
ψεύτης • (pséftis) m (plural ψεύτες, feminine ψεύτρα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ψεύτης (pséftis) | ψεύτες (pséftes) |
| genitive | ψεύτη (pséfti) | ψευτών (pseftón) |
| accusative | ψεύτη (pséfti) | ψεύτες (pséftes) |
| vocative | ψεύτη (pséfti) | ψεύτες (pséftes) |
Related terms
- stem ψευτ-: ψευτο- (psefto-)
Category Greek terms prefixed with ψευτο- not found
other words with ψευτ-, ψευστ-
- αδιάψευστος (adiápsefstos, “indisputable”)
- αρχιψεύτης m (archipséftis), αρχιψεύτρα f (archipséftra)
- ψευτιά f (pseftiá)
- ψευτίζω (pseftízo)
- ψεύτικος (pséftikos)
- ψεύτισμα n (pséftisma)
Also see
References
- ^ ψεύτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language