ψηφοφόρος

Ancient Greek

From ψῆφος (psêphos, “pebble; counter; vote”) +‎ -φόρος (-phóros, “-phore, suffix from φόρος (phóros), verb φέρω (“bring”)”).

ψηφοφόρος • (psēphophóros) m or f (neuter ψηφοφόρον); second declension (Koine)

Second declension of ψηφοφόρος; ψηφοφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ψηφοφόρος psēphophóros	ψηφοφόρον psēphophóron	ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόροι psēphophóroi	ψηφοφόρᾰ psēphophóră
Genitive	ψηφοφόρου psēphophórou	ψηφοφόρου psēphophórou	ψηφοφόροιν psēphophóroin	ψηφοφόροιν psēphophóroin	ψηφοφόρων psēphophórōn	ψηφοφόρων psēphophórōn
Dative	ψηφοφόρῳ psēphophórōi	ψηφοφόρῳ psēphophórōi	ψηφοφόροιν psēphophóroin	ψηφοφόροιν psēphophóroin	ψηφοφόροις psēphophórois	ψηφοφόροις psēphophórois
Accusative	ψηφοφόρον psēphophóron	ψηφοφόρον psēphophóron	ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρους psēphophórous	ψηφοφόρᾰ psēphophóră
Vocative	ψηφοφόρε psēphophóre	ψηφοφόρον psēphophóron	ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόρω psēphophórō	ψηφοφόροι psēphophóroi	ψηφοφόρᾰ psēphophóră
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Learnedly, from Koine Greek ψηφοφόρος, an adjective.^[1]

ψηφοφόρος • (psifofóros) m or f (plural ψηφοφόροι)

^ ψηφοφόρος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language