ψιλότητος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /psiː.ló.tɛː.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psiˈlo.te̝.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /psiˈlo.ti.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psiˈlo.ti.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psiˈlo.ti.tos/

Noun

ψῑλότητος • (psīlótētos) f

genitive singular of ψῑλότης (psīlótēs)
- For quotations using this term, see Citations:ψιλότητος.