ψυχανάλυση
Greek
Etymology
From ψυχ- (psych-, “psych-, soul”) + ανάλυση (análysi, “analysis”), learned borrowing from German Psychoanalyse or from French psychanalyse.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /psi.xaˈna.li.si/
- with article, feminine singular accusative την (tin): IPA(key): /tim‿bzi.xaˈna.li.si/
- Hyphenation: ψυ‧χα‧νά‧λυ‧ση
Noun
ψυχανάλυση • (psychanálysi) f (plural ψυχαναλύσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ψυχανάλυση (psychanálysi) | ψυχαναλύσεις (psychanalýseis) |
| genitive | ψυχανάλυσης (psychanálysis) | ψυχαναλύσεων (psychanalýseon) |
| accusative | ψυχανάλυση (psychanálysi) | ψυχαναλύσεις (psychanalýseis) |
| vocative | ψυχανάλυση (psychanálysi) | ψυχαναλύσεις (psychanalýseis) |
Older or formal genitive singular: ψυχαναλύσεως (psychanalýseos)
Related terms
- αυτοψυχανάλυση f (aftopsychanálysi)
- αψυχανάλυτος (apsychanálytos)
- ψυχαναλυτής m (psychanalytís)
- ψυχαναλυτικός (psychanalytikós)
See also
- ψυχίατρος m or f (psychíatros, “psychiatrist”)
- ψυχολογία f (psychología, “psychology”)
- ψυχολόγος m or f (psychológos, “psychologist”)
References
- ^ ψυχανάλυση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Further reading
- ψυχανάλυση on the Greek Wikipedia.Wikipedia el