ψυχοπλακώνω
Greek
Etymology
From ψυχο- (psycho-) + πλακώνω (plakóno).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /psi.xo.plaˈko.no/
- Hyphenation: ψυ‧χο‧πλα‧κώ‧νω
Verb
ψυχοπλακώνω • (psychoplakóno) (past ψυχοπλάκωσα, passive ψυχοπλακώνομαι)
- (transitive) to depress, to bring down (to make depressed or sad; to make someone feel bad emotionally)
Conjugation
ψυχοπλακώνω ψυχοπλακώνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ψυχοπλακώσω | ψυχοπλακώνομαι | ψυχοπλακωθώ | |
| 2 sg | ψυχοπλακώνεις | ψυχοπλακώσεις | ψυχοπλακώνεσαι | ψυχοπλακωθείς |
| 3 sg | ψυχοπλακώνει | ψυχοπλακώσει | ψυχοπλακώνεται | ψυχοπλακωθεί |
| 1 pl | ψυχοπλακώνουμε, [‑ομε] | ψυχοπλακώσουμε, [‑ομε] | ψυχοπλακωνόμαστε | ψυχοπλακωθούμε |
| 2 pl | ψυχοπλακώνετε | ψυχοπλακώσετε | ψυχοπλακώνεστε, ψυχοπλακωνόσαστε | ψυχοπλακωθείτε |
| 3 pl | ψυχοπλακώνουν(ε) | ψυχοπλακώσουν(ε) | ψυχοπλακώνονται | ψυχοπλακωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ψυχοπλάκωνα | ψυχοπλάκωσα | ψυχοπλακωνόμουν(α) | ψυχοπλακώθηκα |
| 2 sg | ψυχοπλάκωνες | ψυχοπλάκωσες | ψυχοπλακωνόσουν(α) | ψυχοπλακώθηκες |
| 3 sg | ψυχοπλάκωνε | ψυχοπλάκωσε | ψυχοπλακωνόταν(ε) | ψυχοπλακώθηκε |
| 1 pl | ψυχοπλακώναμε | ψυχοπλακώσαμε | ψυχοπλακωνόμασταν, (‑όμαστε) | ψυχοπλακωθήκαμε |
| 2 pl | ψυχοπλακώνατε | ψυχοπλακώσατε | ψυχοπλακωνόσασταν, (‑όσαστε) | ψυχοπλακωθήκατε |
| 3 pl | ψυχοπλάκωναν, ψυχοπλακώναν(ε) | ψυχοπλάκωσαν, ψυχοπλακώσαν(ε) | ψυχοπλακώνονταν, (ψυχοπλακωνόντουσαν) | ψυχοπλακώθηκαν, ψυχοπλακωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα ψυχοπλακώσω ➤ | θα ψυχοπλακώνομαι ➤ | θα ψυχοπλακωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ψυχοπλακώνεις, … | θα ψυχοπλακώσεις, … | θα ψυχοπλακώνεσαι, … | θα ψυχοπλακωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ψυχοπλακώσει έχω, έχεις, … ψυχοπλακωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ψυχοπλακωθεί είμαι, είσαι, … ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ψυχοπλακώσει είχα, είχες, … ψυχοπλακωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ψυχοπλακωθεί ήμουν, ήσουν, … ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ψυχοπλακώσει θα έχω, θα έχεις, … ψυχοπλακωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ψυχοπλακωθεί θα είμαι, θα είσαι, … ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ψυχοπλάκωνε | ψυχοπλάκωσε | — | ψυχοπλακώσου |
| 2 pl | ψυχοπλακώνετε | ψυχοπλακώστε | ψυχοπλακώνεστε | ψυχοπλακωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ψυχοπλακώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ψυχοπλακώσει ➤ | ψυχοπλακωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ψυχοπλακώσει | ψυχοπλακωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- ψυχοπλάκωμα n (psychoplákoma)
- ψυχοπλακωτικός (psychoplakotikós)
References
- ^ ψυχοπλακώνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language