ψυχοπομπέ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /psyː.kʰo.pom.pé/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /psy.kʰo.pomˈpe/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /psy.xo.pomˈpe/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /psy.xo.pomˈpe/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /psi.xo.pomˈbe/

Adjective

ψῡχοπομπέ • (psūkhopompé)

masculine/feminine vocative singular of ψῡχοπομπός (psūkhopompós)

Noun

ψῡχοπομπέ • (psūkhopompé)

vocative singular of ψῡχοπομπός (psūkhopompós)