όξινος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Koine Greek ὄξινος (óxinos).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈo.ksi.nos/
- Hyphenation: ό‧ξι‧νος
Adjective
όξινος • (óxinos) m (feminine όξινη, neuter όξινο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | όξινος (óxinos) | όξινη (óxini) | όξινο (óxino) | όξινοι (óxinoi) | όξινες (óxines) | όξινα (óxina) | |
| genitive | όξινου (óxinou) | όξινης (óxinis) | όξινου (óxinou) | όξινων (óxinon) | όξινων (óxinon) | όξινων (óxinon) | |
| accusative | όξινο (óxino) | όξινη (óxini) | όξινο (óxino) | όξινους (óxinous) | όξινες (óxines) | όξινα (óxina) | |
| vocative | όξινε (óxine) | όξινη (óxini) | όξινο (óxino) | όξινοι (óxinoi) | όξινες (óxines) | όξινα (óxina) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο όξινος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο όξινος, etc.)
Synonyms
- οξύς (oxýs, “acid, sharp”)
Related terms
References
- ^ όξινος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language