Турчин
See also: турчин
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈturt͡ʃin]
- Hyphenation: Тур‧чин
Noun
Турчин • (Turčin) m (feminine Турчинка)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | Турчин (Turčin) | Турци (Turci) |
| definite unspecified | Турчинот (Turčinot) | Турците (Turcite) |
| definite proximal | Турчинов (Turčinov) | Турциве (Turcive) |
| definite distal | Турчинон (Turčinon) | Турцине (Turcine) |
| vocative | Турчину (Turčinu) | Турци (Turci) |
| count form | — | Турчина (Turčina) |
See also
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /tǔrt͡ʃin/
- Hyphenation: Тур‧чин
Proper noun
Ту̀рчин m anim (Latin spelling Tùrčin)
- Turk (male)
- a speaker of a Turkic language
- (derogatory, ethnic slur) a Muslim from the Balkans, especially a Bosniak
- (historical) a citizen of Ottoman Empire (nowadays superseded by Осма̀нлија)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Ту̀рчин | Ту̑рци |
| genitive | Турчина | Ту̏ра̄ка̄ |
| dative | Турчину | Турцима |
| accusative | Турчина | Турке |
| vocative | Турчине | Турци |
| locative | Турчину | Турцима |
| instrumental | Турчином | Турцима |
Related terms
- Ту̏ркиња
- Турки́јац