агол
Macedonian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ǫgъlъ, from Proto-Balto-Slavic *ángulas, from Proto-Indo-European *h₂éngulos.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaɡɔɫ]
Noun
агол • (agol) m (plural агли, diminutive аголен)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | агол (agol) | агли (agli) |
| definite unspecified | аголот (agolot) | аглите (aglite) |
| definite proximal | аголов (agolov) | агливе (aglive) |
| definite distal | аголон (agolon) | аглине (agline) |
| vocative | аголу (agolu) | агли (agli) |
| count form | — | агола (agola) |
Derived terms
- агломер m (aglomer)
- деветаголник m (devetagolnik)
- десетаголник m (desetagolnik)
- неконвексен агол m (nekonveksen agol)
- остар агол m (ostar agol)
- осумаголник m (osumagolnik)
- петаголник m (petagolnik)
- полн агол m (poln agol)
- прав агол m (prav agol)
- правоаголник m (pravoagolnik)
- рамен агол m (ramen agol)
- седумаголник m (sedumagolnik)
- тап агол m (tap agol)
- триаголник m (triagolnik)
- четириаголник m (četiriagolnik)
- шестаголник m (šestagolnik)