акредитив
Bulgarian
Etymology
From German Akkreditiv, from French accréditif, equated to Latin accreditīvus.
Pronunciation
- IPA(key): [ɐkrɛdiˈtif]
Noun
акредити́в • (akreditív) m
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | акредити́в akreditív |
акредити́ви akreditívi |
| definite (subject form) |
акредити́вът akreditívǎt |
акредити́вите akreditívite |
| definite (object form) |
акредити́ва akreditíva | |
| count form | — | акредити́ва akreditíva |
Related terms
- акредити́вен (akreditíven)
- акредити́рам (akreditíram)
- акредита́ция (akreditácija)
References
- “акредитив”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “акредитив”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- “акредитив”, in Български тълковен речник [Bulgarian Explanatory Dictionary] (in Bulgarian), fourth edition, Sofia: Nauka i Izkustvo, 2005, page 21
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /akredǐtiːʋ/
- Hyphenation: а‧кре‧ди‧тив
Noun
акредѝтӣв m inan (Latin spelling akredìtīv)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | акредѝтӣв | акредитиви |
| genitive | акредити́ва | акредитива |
| dative | акредитиву | акредитивима |
| accusative | акредитив | акредитиве |
| vocative | акредитиве | акредитиви |
| locative | акредитиву | акредитивима |
| instrumental | акредитивом | акредитивима |