баксуз

Macedonian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish بختسز (bahtsız).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbaksus]

Noun

баксуз • (baksuzm

  1. bad luck
  2. person having bad luck

Declension

Declension of баксуз
singular plural
indefinite баксуз (baksuz) баксузи (baksuzi)
definite unspecified баксузот (baksuzot) баксузите (baksuzite)
definite proximal баксузов (baksuzov) баксузиве (baksuzive)
definite distal баксузон (baksuzon) баксузине (baksuzine)
vocative баксузу (baksuzu) баксузи (baksuzi)
count form баксуза (baksuza)

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish بختسز (bahtsız).

Noun

ба̀ксуз m inan (Latin spelling bàksuz)

  1. jinx, bad luck
  2. jinx (person that brings bad luck)
  3. (by extension) wretch (unfortunate person)

Declension

Declension of баксуз
singular plural
nominative баксуз баксузи
genitive баксуза баксуза
dative баксузу баксузима
accusative баксуз баксузе
vocative баксузе баксузи
locative баксузу баксузима
instrumental баксузом баксузима

Quotations

  • For quotations using this term, see Citations:baksuz.

Derived terms

  • ба̀ксузан