беззвучен

Bulgarian

Etymology

From без- (bez-, without) +‎ звук (zvuk, sound) +‎ -ен (-en, adjectival suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [bɛzˈzvut͡ʃɛn]
  • Audio:(file)

Adjective

беззву́чен • (bezzvúčen)

  1. soundless
  2. quiet, silent, muted
  3. (phonetics) voiceless

Declension

Declension of беззву́чен (no comparative)
singular plural
masculine feminine neuter
indefinite беззву́чен
bezzvúčen
беззву́чна
bezzvúčna
беззву́чно
bezzvúčno
беззву́чни
bezzvúčni
definite
(subject form)
беззву́чният
bezzvúčnijat
беззву́чната
bezzvúčnata
беззву́чното
bezzvúčnoto
беззву́чните
bezzvúčnite
definite
(object form)
беззву́чния
bezzvúčnija

References

  • беззвучен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • беззвучен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010