белгі
Kazakh
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *belgü.
Noun
белгі • (belgı)
- mark, note, sign
- жол белгілері
- jol belgılerı
- traffic signs
- ерекше белгілер
- erekşe belgıler
- special signs
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | белгі (belgı) | белгілер (belgıler) |
| genitive | белгінің (belgınıñ) | белгілердің (belgılerdıñ) |
| dative | белгіге (belgıge) | белгілерге (belgılerge) |
| accusative | белгіні (belgını) | белгілерді (belgılerdı) |
| locative | белгіде (belgıde) | белгілерде (belgılerde) |
| ablative | белгіден (belgıden) | белгілерден (belgılerden) |
| instrumental | белгімен (belgımen) | белгілермен (belgılermen) |