битанга
See also: битанґа
Serbo-Croatian
Etymology
From Hungarian bitang, from Old High German bintunge (“robbery”).
Pronunciation
- IPA(key): /bǐtaːnɡa/
- Hyphenation: би‧тан‧га
Noun
бѝта̄нга m anim (Latin spelling bìtānga)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | бѝта̄нга | битанге |
| genitive | битанге | бѝта̄нга̄/бѝта̄нгӣ |
| dative | битанги | битангама |
| accusative | битангу | битанге |
| vocative | битанго | битанге |
| locative | битанги | битангама |
| instrumental | битангом | битангама |
Descendants
- → Pannonian Rusyn: битанґа (bitanga)
References
- “битанга”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025