бръзда
Bulgarian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *brъzda, whence Old Church Slavonic бръзда (brŭzda, “halter”), Czech brzda (“brake”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbrɤzdɐ]
Audio: (file)
Noun
бръ́зда • (brǎ́zda) f (dialectal)
Usage notes
The singular form has mostly gone out of use. Only the earlier dual бръзде (brǎzde) (often reanalyzed as a sg. neuter) is formally attested within dialects.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | бръ́зда brǎ́zda |
бръзде́ brǎzdé |
| definite | бръздата́ brǎzdatá |
бръзде́те brǎzdéte |
References
- Nayden Gerov, Тодор Панчев (1908) “бръзде”, in Допълнение на българския рѣчникъ [Dictionary of the Bulgarian language][1] (in Bulgarian), volume 6, Plovdiv: Печатница "Трудъ" на Петко Бѣловѣждовъ, page 35
- “бръзда”, in Старобългарски речник [Dictionary of Old Bulgarian] (in Bulgarian), https://histdict.uni-sofia.bg, 2011—2025
Old Church Slavonic
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *brъzda, further origin uncertain: perhaps from Proto-Indo-European *bʰrusdʰos, but a complicated Slavic etymology has also been proposed.
Noun
бръзда • (brŭzda) f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | бръзда brŭzda |
бръздѣ brŭzdě |
бръздꙑ brŭzdy |
| genitive | бръздꙑ brŭzdy |
бръздоу brŭzdu |
бръздъ brŭzdŭ |
| dative | бръздѣ brŭzdě |
бръздама brŭzdama |
бръздамъ brŭzdamŭ |
| accusative | бръздѫ brŭzdǫ |
бръздѣ brŭzdě |
бръздꙑ brŭzdy |
| instrumental | бръздоѭ brŭzdojǫ |
бръздама brŭzdama |
бръздами brŭzdami |
| locative | бръздѣ brŭzdě |
бръздоу brŭzdu |
бръздахъ brŭzdaxŭ |
| vocative | бръздо brŭzdo |
бръздѣ brŭzdě |
бръздꙑ brŭzdy |
References
- Havlová, Eva, editor (1990), “brъzda”, in Etymologický slovník jazyka staroslověnského [Etymological Dictionary of the Old Church Slavonic Language] (in Czech), numbers 2 (blagъ – dělo), Prague: Academia, →ISBN, page 83
- “бръзда”, in GORAZD (overall work in Czech, English, and Russian), http://gorazd.org, 2016—2025