брѣгъ
Old Church Slavonic
Alternative forms
- (Glagolitic): ⰱⱃⱑⰳⱏ (brěgŭ)
Etymology
From Proto-Slavic *bergъ, from Proto-Balto-Slavic *bérgas, from Proto-Indo-European *bʰérǵʰos, from *bʰerǵʰ-.
Noun
брѣгъ • (brěgŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | брѣгъ brěgŭ |
брѣга brěga |
брѣѕи brědzi |
| genitive | брѣга brěga |
брѣгоу brěgu |
брѣгъ brěgŭ |
| dative | брѣгоу brěgu |
брѣгома brěgoma |
брѣгомъ brěgomŭ |
| accusative | брѣгъ brěgŭ |
брѣга brěga |
брѣгꙑ brěgy |
| instrumental | брѣгомъ brěgomŭ |
брѣгома brěgoma |
брѣгꙑ brěgy |
| locative | брѣѕѣ brědzě |
брѣгоу brěgu |
брѣѕѣхъ brědzěxŭ |
| vocative | брѣже brěže |
брѣга brěga |
брѣѕи brědzi |
Descendants
Old East Slavic
Alternative forms
- брегъ (bregŭ)
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic брѣгъ (brěgŭ). Doublet of берегъ (beregŭ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbreːɡʊ/→/ˈbrʲeːɡʊ/→/ˈbrʲɛːɡ/, /ˈbrʲeːɡ/
Noun
брѣгъ (brěgŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | брѣгъ brěgŭ |
брѣга brěga |
брѣзи brězi |
| genitive | брѣга brěga |
брѣгу brěgu |
брѣгъ brěgŭ |
| dative | брѣгу brěgu |
брѣгома brěgoma |
брѣгомъ brěgomŭ |
| accusative | брѣгъ brěgŭ |
брѣга brěga |
брѣгꙑ brěgy |
| instrumental | брѣгъмь brěgŭmĭ |
брѣгома brěgoma |
брѣгꙑ brěgy |
| locative | брѣзѣ brězě |
брѣгу brěgu |
брѣзѣхъ brězěxŭ |
| vocative | брѣже brěže |
брѣга brěga |
брѣзи brězi |
Descendants
- Russian: брег (breg)