букꙑ
Old East Slavic
Alternative forms
Etymology
From Proto-Slavic *buky.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbukɯ/→/ˈbukɯ/→/ˈbukɯ/
- Hyphenation: бу́‧кꙑ
Noun
букꙑ (buky) f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | букꙑ buky |
букъви bukŭvi |
букъви bukŭvi |
| genitive | букъве bukŭve |
букъву bukŭvu |
букъвъ bukŭvŭ |
| dative | букъви bukŭvi |
букъвама bukŭvama |
букъвамъ bukŭvamŭ |
| accusative | букъвь bukŭvĭ |
букъви bukŭvi |
букъви bukŭvi |
| instrumental | букъвиѭ, букъвьѭ bukŭvijǫ, bukŭvĭjǫ |
букъвама bukŭvama |
букъвами bukŭvami |
| locative | букъве bukŭve |
букъву bukŭvu |
букъвахъ bukŭvaxŭ |
| vocative | букꙑ buky |
букъви bukŭvi |
букъви bukŭvi |
Descendants
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1893) “бꙋкꙑ”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments][1] (in Russian), volume 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 192