бураг
Serbo-Croatian
Etymology
Ultimately from Vulgar Latin *umbulīcus. First attested in the 19th century.[1] See also Romanian burtă (“belly”), for which the same etymon is alleged.
Pronunciation
- IPA(key): /bǔraːɡ/
Noun
бу̀ра̄г m inan (Latin spelling bùrāg)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | бу̀ра̄г | бура́зи |
| genitive | бура́га | бура́га̄ |
| dative | бура́гу | бура́зима |
| accusative | бу̀ра̄г | бура́ге |
| vocative | бура́гу | бура́зи |
| locative | бура́гу | бура́зима |
| instrumental | бура́гом | бура́зима |
Coordinate terms
References
- ^ Matasović, Ranko (2016) “бураг”, in Dunja Brozović Rončević, Dubravka Ivšić Majić, Tijmen Pronk, editors, Etimološki rječnik hrvatskoga jezika [Etymological dictionary of the Croatian language] (in Serbo-Croatian), volumes I: A—Nj, Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, page 97
Further reading
- “бураг”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
- “бураг”, in Речник српскохрватскога књижевног језика (in Serbo-Croatian), Друго фототипско издање edition, volume 1, Нови Сад, Загреб: Матица српска, Матица хрватска, 1967, published 1990, page 307