бұғау
Kazakh
Etymology
From Proto-Turkic *bukagu (“fetter, chain, string”).
Noun
бұғау • (būğau)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | бұғау (būğau) | бұғаулар (būğaular) |
| genitive | бұғаудың (būğaudyñ) | бұғаулардың (būğaulardyñ) |
| dative | бұғауға (būğauğa) | бұғауларға (būğaularğa) |
| accusative | бұғауды (būğaudy) | бұғауларды (būğaulardy) |
| locative | бұғауда (būğauda) | бұғауларда (būğaularda) |
| ablative | бұғаудан (būğaudan) | бұғаулардан (būğaulardan) |
| instrumental | бұғаумен (būğaumen) | бұғаулармен (būğaularmen) |