виме
Bulgarian
Etymology
From Proto-Slavic *vymę, from Proto-Indo-European *h₁ówHdʰr̥.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvimɛ]
Audio: (file)
Noun
ви́ме • (víme) n
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | ви́ме víme |
ви́мета vímeta |
definite | ви́мето vímeto |
ви́метата vímetata |
References
- “виме”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “виме”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
Macedonian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vymę, from Proto-Indo-European *h₁ówHdʰr̥.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvimɛ]
Noun
виме • (vime) n (plural вимиња)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | виме (vime) | вимиња (viminja) |
definite unspecified | вимето (vimeto) | вимињата (viminjata) |
definite proximal | вимево (vimevo) | вимињава (viminjava) |
definite distal | вимено (vimeno) | вимињана (viminjana) |
vocative | виме (vime) | вимиња (viminja) |
References
- виме in Makedonisch Info (germansko-makedonski rečnik, makedonsko-germanski rečnik)
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *vymę, from Proto-Indo-European *h₁ówHdʰr̥.
Pronunciation
- IPA(key): /ʋîme/
- Hyphenation: ви‧ме
Noun
ви̏ме n (Latin spelling vȉme)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ви̏ме | вимѐна |
genitive | ви̏мена | виме́на̄ |
dative | вимену | вименима |
accusative | виме | вимена |
vocative | виме | вимена |
locative | вимену | вименима |
instrumental | вименом | вименима |
Further reading
- “виме”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025