владар

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *voldařь.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvɫadar]

Noun

владар • (vladarm

  1. ruler

Declension

Declension of владар
singular plural
indefinite владар (vladar) владари (vladari)
definite unspecified владарот (vladarot) владарите (vladarite)
definite proximal владаров (vladarov) владариве (vladarive)
definite distal владарон (vladaron) владарине (vladarine)
vocative владаре (vladare) владари (vladari)
count form владара (vladara)

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *voldařь.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋlǎdaːr/
  • Hyphenation: вла‧дар

Noun

вла̀да̄р m anim (Latin spelling vlàdār)

  1. ruler (person who rules or governs)

Declension

Declension of владар
singular plural
nominative вла̀да̄р владари
genitive влада́ра владара
dative владару владарима
accusative владара владаре
vocative владару владари
locative владару владарима
instrumental владарем владарима

Ukrainian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *voldařь. By surface analysis влада (vlada) +‎ -а́р (-ár).

Pronunciation

  • IPA(key): [wɫɐˈdar]
  • Audio:(file)

Noun

влада́р • (vladárm inan (genitive владаря́, nominative plural владарі́, genitive plural владарі́в)

  1. (politics) ruler, lord
    Synonym: воло́да́р (volódár)

Declension

Declension of влада́р
(inan soft masc-form accent-b)
singular plural
nominative влада́р
vladár
владарі́
vladarí
genitive владаря́
vladarjá
владарі́в
vladarív
dative владаре́ві, владарю́
vladarévi, vladarjú
владаря́м
vladarjám
accusative влада́р
vladár
владарі́
vladarí
instrumental владаре́м
vladarém
владаря́ми
vladarjámy
locative владарю́, владарі́
vladarjú, vladarí
владаря́х
vladarjáx
vocative влада́рю
vladárju
владарі́
vladarí

Derived terms

References