въсꙑнѥниѥ

Old Church Slavonic

Etymology

From въ- (vŭ-) +‎ сꙑнъ (synŭ, “son”) +‎ -ѥниѥ (-jenije).

Noun

въсꙑнѥниѥ • (vŭsynjenije) n

  1. acceptance as a son
    • 11th century, Retko, Codex Suprasliensis (in Old Cyrillic), page 84, line 20:
      братиꙗ вьси не отъ ѥдⸯного и ѥдноѧ рождени · нъ отъ въсꙑн҄ениꙗ доуховьнааго
      bratija vĭsi ne otŭ jedⸯnogo i jednoję roždeni · nŭ otŭ vŭsynʹjenija duxovĭnaago
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Declension of въсꙑнѥниѥ (soft o-stem)
singular dual plural
nominative въсꙑнѥниѥ
vŭsynjenije 		въсꙑнѥнии
vŭsynjenii 		въсꙑнѥниꙗ
vŭsynjenija
genitive въсꙑнѥниꙗ
vŭsynjenija 		въсꙑнѥнию
vŭsynjeniju 		въсꙑнѥнии
vŭsynjenii
dative въсꙑнѥнию
vŭsynjeniju 		въсꙑнѥниема
vŭsynjenijema 		въсꙑнѥниемъ
vŭsynjenijemŭ
accusative въсꙑнѥниѥ
vŭsynjenije 		въсꙑнѥнии
vŭsynjenii 		въсꙑнѥниꙗ
vŭsynjenija
instrumental въсꙑнѥниемь
vŭsynjenijemĭ 		въсꙑнѥниема
vŭsynjenijema 		въсꙑнѥнии
vŭsynjenii
locative въсꙑнѥнии
vŭsynjenii 		въсꙑнѥнию
vŭsynjeniju 		въсꙑнѥниихъ
vŭsynjeniixŭ
vocative въсꙑнѥниѥ
vŭsynjenije 		въсꙑнѥнии
vŭsynjenii 		въсꙑнѥниꙗ
vŭsynjenija

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.