відгвинтити
Ukrainian
Etymology
From від- (vid-) + гвинти́ти (hvyntýty)
Pronunciation
- IPA(key): [ʋʲidɦʋenˈtɪte]
Audio: (file)
Verb
відгвинти́ти • (vidhvyntýty) pf
- to unscrew
Conjugation
Conjugation of відгвинти́ти, відгвинти́ть (class 4b, perfective, transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | відгвинти́ти, відгвинти́ть vidhvyntýty, vidhvyntýtʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | відгвинче́ний vidhvynčényj impersonal: відгвинче́но vidhvynčéno |
| adverbial | — | відгвинти́вши vidhvyntývšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | відгвинчу́ vidhvynčú |
| 2nd singular ти |
— | відгвинти́ш vidhvyntýš |
| 3rd singular він / вона / воно |
— | відгвинти́ть vidhvyntýtʹ |
| 1st plural ми |
— | відгвинти́м, відгвинтимо́ vidhvyntým, vidhvyntymó |
| 2nd plural ви |
— | відгвинтите́ vidhvyntyté |
| 3rd plural вони |
— | відгвинтя́ть vidhvyntjátʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | відгвинті́м, відгвинті́мо vidhvyntím, vidhvyntímo |
| second-person | відгвинти́ vidhvyntý |
відгвинті́ть vidhvyntítʹ |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
відгвинти́в vidhvyntýv |
відгвинти́ли vidhvyntýly |
| feminine я / ти / вона |
відгвинти́ла vidhvyntýla | |
| neuter воно |
відгвинти́ло vidhvyntýlo | |
References
- “відгвинтити”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)