відправник
Ukrainian
Etymology
From відпра́вити (vidprávyty) + -ник (-nyk)
Pronunciation
- IPA(key): [ʋʲidprɐu̯ˈnɪk]
Audio: (file)
Noun
відправни́к • (vidpravnýk) m pers (genitive відправника́, nominative plural відправники́, genitive plural відправникі́в, female equivalent відправни́ця)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | відправни́к vidpravnýk |
відправники́ vidpravnyký |
genitive | відправника́ vidpravnyká |
відправникі́в vidpravnykív |
dative | відправнико́ві, відправнику́ vidpravnykóvi, vidpravnykú |
відправника́м vidpravnykám |
accusative | відправника́ vidpravnyká |
відправникі́в vidpravnykív |
instrumental | відправнико́м vidpravnykóm |
відправника́ми vidpravnykámy |
locative | відправнико́ві, відправнику́ vidpravnykóvi, vidpravnykú |
відправника́х vidpravnykáx |
vocative | відправнику́ vidpravnykú |
відправники́ vidpravnyký |
References
- “відправник”, in Горох – Словозміна [Horokh – Inflection] (in Ukrainian)