дервиш
Macedonian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish درویش (derviş) (Turkish derviş), from Persian درویش (darviš).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɛrviʃ]
Noun
дервиш • (derviš) m
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | дервиш (derviš) | дервиши (derviši) |
definite unspecified | дервишот (dervišot) | дервишите (dervišite) |
definite proximal | дервишов (dervišov) | дервишиве (dervišive) |
definite distal | дервишон (dervišon) | дервишине (dervišine) |
vocative | дервишу (dervišu) | дервиши (derviši) |
count form | — | дервиша (derviša) |
Derived terms
- дервишки (derviški)
References
Russian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish درویش (derviş) (Turkish derviş), from Persian درویش (darviš).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɛrvʲɪʂ] (phonetic respelling: дэ́рвиш)
Noun
де́рвиш • (dɛ́rviš) m anim (genitive де́рвиша, nominative plural де́рвиши, genitive plural де́рвишей)
Declension
Declension of де́рвиш (anim masc-form sibilant-stem accent-a)
Serbo-Croatian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish درویش (derviş) (Turkish derviş), from Persian درویش (darviš).
Pronunciation
- IPA(key): /děrʋiːʃ/
- Hyphenation: дер‧виш
Noun
дѐрвӣш m anim (Latin spelling dèrvīš)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | дервиш | дервиши |
genitive | дервиша | дервиша |
dative | дервишу | дервишима |
accusative | дервиша | дервише |
vocative | дервишу | дервиши |
locative | дервишу | дервишима |
instrumental | дервишом | дервишима |
References
- “дервиш”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025