довгостроковий

Ukrainian

Etymology

From до́вгий (dóvhyj, long) +‎ -о- (-o-) +‎ строк (strok, term) +‎ -о́вий (-óvyj, adjective-forming suffix). Compare Russian долгосро́чный (dolgosróčnyj).

Pronunciation

  • IPA(key): [dɔu̯ɦɔstrɔˈkɔʋei̯]

Adjective

довгостроко́вий • (dovhostrokóvyj) (adverb довгостроко́во, abstract noun довгостроко́вість)

  1. long-term, of long duration, long-dated
    Synonyms: довготерміно́вий (dovhoterminóvyj), довгоча́сний (dovhočásnyj)
    Antonyms: короткостроко́вий (korotkostrokóvyj), короткотерміно́вий (korotkoterminóvyj), короткоча́сний (korotkočásnyj)

Declension

Declension of довгостроко́вий (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative довгостроко́вий
dovhostrokóvyj
довгостроко́ве
dovhostrokóve
довгостроко́ва
dovhostrokóva
довгостроко́ві
dovhostrokóvi
genitive довгостроко́вого
dovhostrokóvoho
довгостроко́вої
dovhostrokóvoji
довгостроко́вих
dovhostrokóvyx
dative довгостроко́вому
dovhostrokóvomu
довгостроко́вій
dovhostrokóvij
довгостроко́вим
dovhostrokóvym
accusative animate довгостроко́вого
dovhostrokóvoho
довгостроко́ве
dovhostrokóve
довгостроко́ву
dovhostrokóvu
довгостроко́вих
dovhostrokóvyx
inanimate довгостроко́вий
dovhostrokóvyj
довгостроко́ві
dovhostrokóvi
instrumental довгостроко́вим
dovhostrokóvym
довгостроко́вою
dovhostrokóvoju
довгостроко́вими
dovhostrokóvymy
locative довгостроко́вому, довгостроко́вім
dovhostrokóvomu, dovhostrokóvim
довгостроко́вій
dovhostrokóvij
довгостроко́вих
dovhostrokóvyx
vocative довгостроко́вий
dovhostrokóvyj
довгостроко́ве
dovhostrokóve
довгостроко́ва
dovhostrokóva
довгостроко́ві
dovhostrokóvi

Further reading