дошман

Bashkir

Etymology

From Persian دشمن (došman).

Pronunciation

  • IPA(key): [dʊ̞ʂˈmɑn]
  • Hyphenation: дош‧ман

Noun

дошман • (doşman)

  1. enemy, foe
    Кисәге дуҫ бөгөн дошман булды.
    Kisəge duś bögön doşman buldı.
    Yesterday's friend today has turned enemy.
    Алйот дуҫтан аҡыллы дошман артыҡ.
    Alyot duśtan aqıllı doşman artıq.
    An intelligent enemy is better than a stupid friend.

Declension

Declension of дошман
singular plural
absolute дошман (doşman) дошмандар (doşmandar)
definite genitive дошмандың (doşmandıñ) дошмандарҙың (doşmandarźıñ)
dative дошманға (doşmanğa) дошмандарға (doşmandarğa)
definite accusative дошманды (doşmandı) дошмандарҙы (doşmandarźı)
locative дошманда (doşmanda) дошмандарҙа (doşmandarźa)
ablative дошмандан (doşmandan) дошмандарҙан (doşmandarźan)

Synonyms

  • (enemy in war) яу (yaw)

Tatar

Noun

дошман • (doşman)

  1. opponent, enemy.