епігенетичний

Ukrainian

Etymology

From епі- (epi-) +‎ генети́чний (henetýčnyj) or епігене́тика (epihenétyka) +‎ -и́чний (-ýčnyj). Compare Russian эпигенети́ческий (epigenetíčeskij), Belarusian эпігенеты́чны (epihjenjetýčny), Polish epigenetyczny.

Pronunciation

  • IPA(key): [epʲiɦeneˈtɪt͡ʃnei̯]
  • Audio:(file)

Adjective

епігенети́чний • (epihenetýčnyj) (adverb епігенети́чно, abstract noun епігенети́чність)

  1. (genetics, mineralogy) epigenetic (of or relating to epigenesis)
  2. (genetics) epigenetic (of or relating to epigenetics)

Declension

Declension of епігенети́чний (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative епігенети́чний
epihenetýčnyj
епігенети́чне
epihenetýčne
епігенети́чна
epihenetýčna
епігенети́чні
epihenetýčni
genitive епігенети́чного
epihenetýčnoho
епігенети́чної
epihenetýčnoji
епігенети́чних
epihenetýčnyx
dative епігенети́чному
epihenetýčnomu
епігенети́чній
epihenetýčnij
епігенети́чним
epihenetýčnym
accusative animate епігенети́чного
epihenetýčnoho
епігенети́чне
epihenetýčne
епігенети́чну
epihenetýčnu
епігенети́чних
epihenetýčnyx
inanimate епігенети́чний
epihenetýčnyj
епігенети́чні
epihenetýčni
instrumental епігенети́чним
epihenetýčnym
епігенети́чною
epihenetýčnoju
епігенети́чними
epihenetýčnymy
locative епігенети́чному, епігенети́чнім
epihenetýčnomu, epihenetýčnim
епігенети́чній
epihenetýčnij
епігенети́чних
epihenetýčnyx
vocative епігенети́чний
epihenetýčnyj
епігенети́чне
epihenetýčne
епігенети́чна
epihenetýčna
епігенети́чні
epihenetýčni

Further reading