жонъка
Old East Slavic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʑɔnʊkɑ/→/ˈʑɔnʊka/→/ˈʑɔːnka/
- Hyphenation: жо‧нъ‧ка
Noun
жонъка (žonŭka) f
- diminutive of жена (žena)
Declension
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | жонъка žonŭka |
жонъцѣ žonŭcě |
жонъкꙑ žonŭky |
genitive | жонъкꙑ žonŭky |
жонъку žonŭku |
жонъкъ žonŭkŭ |
dative | жонъцѣ žonŭcě |
жонъкама žonŭkama |
жонъкамъ žonŭkamŭ |
accusative | жонъкѫ žonŭkǫ |
жонъцѣ žonŭcě |
жонъкꙑ žonŭky |
instrumental | жонъкоѭ žonŭkojǫ |
жонъкама žonŭkama |
жонъками žonŭkami |
locative | жонъцѣ žonŭcě |
жонъку žonŭku |
жонъкахъ žonŭkaxŭ |
vocative | жонъко žonŭko |
жонъцѣ žonŭcě |
жонъкꙑ žonŭky |
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1893) “женъка”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments][1] (in Russian), volume 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 859