жэн

See also: жён and Appendix:Variations of "zen"

Kabardian

Etymology

From Proto-Circassian *t͡ʂan.

Pronunciation

  • IPA(key): [ʒan]
  • Audio:(file)

Verb

жэн • (žɛn) (i)

  1. to run
    щӏалэр мажэ ― śʼalɛr mažɛ ― The boy is running.

Conjugation

conjugation
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
сэ уэ ар дэ фэ ахэр
affirmative present сожэ уожэ мажэ дожэ фожэ мажэха
past сыжaщ ужaщ жaщ дыжaщ фыжaщ жaхащ
future сыжэну ужэну жэну дыжэну фыжэну жэхану
negative present сыжэркъым ужэркъым жэркъым дыжэркъым фыжэркъым жэркъым
past сыжакъым ужакъым жакъым дыжакъым фыжакъым жакъым
future сыжэнyкъым ужэнyкъым жэнyкъым дыжэнyкъым фыжэнyкъым жэнyкъым

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.