заимъ
Old Church Slavonic
Noun
заимъ • (zaimŭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | заимъ zaimŭ |
заима zaima |
заими zaimi |
| genitive | заима zaima |
заимоу zaimu |
заимъ zaimŭ |
| dative | заимоу zaimu |
заимома zaimoma |
заимомъ zaimomŭ |
| accusative | заимъ zaimŭ |
заима zaima |
заимꙑ zaimy |
| instrumental | заимомъ zaimomŭ |
заимома zaimoma |
заимꙑ zaimy |
| locative | заимѣ zaimě |
заимоу zaimu |
заимѣхъ zaiměxŭ |
| vocative | заиме zaime |
заима zaima |
заими zaimi |
Descendants
- Bulgarian: заем (zaem); заим (zaim) (obsolete)