изъяснить
Russian
Etymology
из- (iz-) + -ясни́ть (-jasnítʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [ɪzjɪsʲˈnʲitʲ]
Verb
изъясни́ть • (izʺjasnítʹ) pf (imperfective изъясня́ть)
Conjugation
Conjugation of изъясни́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | изъясни́ть izʺjasnítʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | изъясни́вший izʺjasnívšij |
| passive | — | изъяснённый izʺjasnjónnyj |
| adverbial | — | изъясни́в izʺjasnív, изъясни́вши izʺjasnívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | изъясню́ izʺjasnjú |
| 2nd singular (ты) | — | изъясни́шь izʺjasníšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | изъясни́т izʺjasnít |
| 1st plural (мы) | — | изъясни́м izʺjasním |
| 2nd plural (вы) | — | изъясни́те izʺjasníte |
| 3rd plural (они́) | — | изъясня́т izʺjasnját |
| imperative | singular | plural |
| изъясни́ izʺjasní |
изъясни́те izʺjasníte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | изъясни́л izʺjasníl |
изъясни́ли izʺjasníli |
| feminine (я/ты/она́) | изъясни́ла izʺjasníla | |
| neuter (оно́) | изъясни́ло izʺjasnílo | |