исполинъ

Old Church Slavonic

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьspolinъ.[1]

Noun

исполинъ • (ispolinŭm

  1. giant

Declension

Declension of исполинъ (o-stem)
singular dual plural
nominative исполинъ
ispolinŭ
исполина
ispolina
исполини
ispolini
genitive исполина
ispolina
исполиноу
ispolinu
исполинъ
ispolinŭ
dative исполиноу
ispolinu
исполинома
ispolinoma
исполиномъ
ispolinomŭ
accusative исполинъ
ispolinŭ
исполина
ispolina
исполинꙑ
ispoliny
instrumental исполиномъ
ispolinomŭ
исполинома
ispolinoma
исполинꙑ
ispoliny
locative исполинѣ
ispolině
исполиноу
ispolinu
исполинѣхъ
ispoliněxŭ
vocative исполине
ispoline
исполина
ispolina
исполини
ispolini

Descendants

  • Russian: исполин (ispolin)

References

  1. ^ Trubachyov, Oleg, editor (1981), “*jьspolinъ/*spolinъ”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 8 (*xa – *jьvьlga), Moscow: Nauka, page 240

Further reading