кан
Chuvash
Etymology
Perhaps borrowed from another Turkic language as it did not follow the change in vowels occurred in Chuvash. Ultimately from Proto-Turkic *kān- (“to be satisfied”). Cognate with Turkish kan- (“to be contented, satisfied”).
Verb
кан • (kan)
Derived terms
- канӑҫ (kanăś)
Further reading
Kyrgyz
Etymology 1
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan) (Arabic spelling قان)
Etymology 2
From Classical Mongolian ᠬᠠᠨ (qan).
Noun
кан • (kan) (Arabic spelling قان)
Declension
| singular (жекелик) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| possession → case ↓ |
— | first-person singular (менин) |
second-person singular informal (сенин) |
second-person singular formal (сиздин) |
third-person singular/plural (анын/алардын) |
first-person plural (биздин) |
second-person plural informal (силердин) |
second-person plural formal (сиздердин) |
| nominative (атооч) | кан kan |
каным kanım |
каның kanıŋ |
каныңыз kanıŋız |
каны kanı |
каныбыз kanıbız |
каныңар kanıŋar |
каныңыздар kanıŋızdar |
| genitive (илик) | кандын kandın |
канымдын kanımdın |
каныңдын kanıŋdın |
каныңыздын kanıŋızdın |
канынын kanının |
каныбыздын kanıbızdın |
каныңардын kanıŋardın |
каныңыздардын kanıŋızdardın |
| dative (барыш) | канга kanga |
каныма kanıma |
каныңа kanıŋa |
каныңызга kanıŋızga |
канына kanına |
каныбызга kanıbızga |
каныңарга kanıŋarga |
каныңыздарга kanıŋızdarga |
| accusative (табыш) | канды kandı |
канымды kanımdı |
каныңды kanıŋdı |
каныңызды kanıŋızdı |
каныны kanını |
каныбызды kanıbızdı |
каныңарды kanıŋardı |
каныңыздарды kanıŋızdardı |
| locative (жатыш) | канда kanda |
канымда kanımda |
каныңда kanıŋda |
каныңызда kanıŋızda |
канында kanında |
каныбызда kanıbızda |
каныңарда kanıŋarda |
каныңыздарда kanıŋızdarda |
| ablative (чыгыш) | кандан kandan |
канымдан kanımdan |
каныңдан kanıŋdan |
каныңыздан kanıŋızdan |
канынан kanınan |
каныбыздан kanıbızdan |
каныңардан kanıŋardan |
каныңыздардан kanıŋızdardan |
| plural (көптөгөн) | ||||||||
| possession → case ↓ |
— | first-person singular (менин) |
second-person singular informal (сенин) |
second-person singular formal (сиздин) |
third-person singular/plural (анын/алардын) |
first-person plural (биздин) |
second-person plural informal (силердин) |
second-person plural formal (сиздердин) |
| nominative (атооч) | кандар kandar |
кандарым kandarım |
кандарың kandarıŋ |
кандарыңыз kandarıŋız |
кандары kandarı |
кандарыбыз kandarıbız |
кандарыңар kandarıŋar |
кандарыңыздар kandarıŋızdar |
| genitive (илик) | кандардын kandardın |
кандарымдын kandarımdın |
кандарыңдын kandarıŋdın |
кандарыңыздын kandarıŋızdın |
кандарынын kandarının |
кандарыбыздын kandarıbızdın |
кандарыңардын kandarıŋardın |
кандарыңыздардын kandarıŋızdardın |
| dative (барыш) | кандарга kandarga |
кандарыма kandarıma |
кандарыңа kandarıŋa |
кандарыңызга kandarıŋızga |
кандарына kandarına |
кандарыбызга kandarıbızga |
кандарыңарга kandarıŋarga |
кандарыңыздарга kandarıŋızdarga |
| accusative (табыш) | кандарды kandardı |
кандарымды kandarımdı |
кандарыңды kandarıŋdı |
кандарыңызды kandarıŋızdı |
кандарыны kandarını |
кандарыбызды kandarıbızdı |
кандарыңарды kandarıŋardı |
кандарыңыздарды kandarıŋızdardı |
| locative (жатыш) | кандарда kandarda |
кандарымда kandarımda |
кандарыңда kandarıŋda |
кандарыңызда kandarıŋızda |
кандарында kandarında |
кандарыбызда kandarıbızda |
кандарыңарда kandarıŋarda |
кандарыңыздарда kandarıŋızdarda |
| ablative (чыгыш) | кандардан kandardan |
кандарымдан kandarımdan |
кандарыңдан kandarıŋdan |
кандарыңыздан kandarıŋızdan |
кандарынан kandarınan |
кандарыбыздан kandarıbızdan |
кандарыңардан kandarıŋardan |
кандарыңыздардан kandarıŋızdardan |
Nogai
Etymology
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan)
Northern Altai
Etymology 1
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan)
Etymology 2
From Mongolian хаан (xaan, “khan”).
Noun
кан • (kan)
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /kâːn/
- Rhymes: -âːn
Noun
ка̑н m anim (Latin spelling kȃn)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | кан | ка́нови |
| genitive | кана | канова |
| dative | кану | кановима |
| accusative | кана | канове |
| vocative | кане | канови |
| locative | кану | кановима |
| instrumental | каном | кановима |
Southern Altai
Etymology 1
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (kan)
Etymology 2
From Mongolian хаан (xaan, “khan”).
Noun
кан • (kan)
Declension
| singular | |
|---|---|
| absolute | кан (kan) |
| definite genitive | кандыҥ (kandïŋ) |
| dative | канга (kanga) |
| definite accusative | канды (kandï) |
| locative | канда (kanda) |
| ablative | кандаҥ (kandaŋ) |
Tatar
Etymology
From Proto-Turkic *kiān (“blood”).
Noun
кан • (qan)