кейеү

See also: кейәү

Bashkir

Etymology

From Proto-Common Turkic *ked-, from Proto-Turkic *ged- (to put on).[1]

Cognate with Tatar кию (kiyu), Crimean Tatar kiymek, Kyrgyz кийүү (kiyüü), Uzbek kiymoq, Uyghur كىيمەك (kiymek), Turkish giymek, Azerbaijani geymək, etc.

Verb

кейеү • (keyew) (transitive)

  1. to put on, to don
    • (Can we date this quote?), Ural-batyr (Bashkir folk epic):
      Һомай ҡош тунын кейеп шундуҡ осоп килгән ти // Үле ятҡан Уралдың ауыҙынан үпкән, ти.
      Homay qoş tunın keyep şunduq osop kilgən ti // Üle yatqan Uraldıñ awıźınan üpkən, ti.
      The bird Umay donned her fur coat, immediately came flying, (and) kissed Ural, who was lying dead, on his mouth.
  2. to wear

Antonyms

  • сисеү (sisew)

Noun

кейеү • (keyew)

  1. action noun of the eponymous verb; wearing
    Битлек кейеүҙең әһәмиәтен аңламай икән, өйҙә ултырһын.
    Bitlek keyewźeñ əhəmiəten añlamay ikən, öyźə ultırhın.
    If (s/he) doesn't understand the importance of wearing a mask, (then) have (him/her) seated at home.

Declension

Declension of кейеү
singular plural
absolute кейеү (keyew) кейеүҙәр (keyewźər)
definite genitive кейеүҙең (keyewźeñ) кейеүҙәрҙең (keyewźərźeñ)
dative кейеүгә (keyewgə) кейеүҙәргә (keyewźərgə)
definite accusative кейеүҙе (keyewźe) кейеүҙәрҙе (keyewźərźe)
locative кейеүҙә (keyewźə) кейеүҙәрҙә (keyewźərźə)
ablative кейеүҙән (keyewźən) кейеүҙәрҙән (keyewźərźən)

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ged-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8)‎[1], Leiden, New York, Köln: E.J. Brill