кобꙑла

See also: кобыла

Old Church Slavonic

Etymology

From Proto-Slavic *kobyla.

Noun

кобꙑла • (kobylaf

  1. mare

Declension

Declension of кобꙑла (hard a-stem)
singular dual plural
nominative кобꙑла
kobyla
кобꙑлѣ
kobylě
кобꙑлꙑ
kobyly
genitive кобꙑлꙑ
kobyly
кобꙑлоу
kobylu
кобꙑлъ
kobylŭ
dative кобꙑлѣ
kobylě
кобꙑлама
kobylama
кобꙑламъ
kobylamŭ
accusative кобꙑлѫ
kobylǫ
кобꙑлѣ
kobylě
кобꙑлꙑ
kobyly
instrumental кобꙑлоѭ
kobylojǫ
кобꙑлама
kobylama
кобꙑлами
kobylami
locative кобꙑлѣ
kobylě
кобꙑлоу
kobylu
кобꙑлахъ
kobylaxŭ
vocative кобꙑло
kobylo
кобꙑлѣ
kobylě
кобꙑлꙑ
kobyly

References

Old Novgorodian

Etymology

First attested in c. 1075‒1100. Inherited from Proto-Slavic *kobỳla, probably from Thracian *kabūlā, further origins unclear. Cognate with Old East Slavic кобꙑла (kobyla), Old Ruthenian кобы́ла (kobýla), Old Church Slavonic кобꙑла / ⰽⱁⰱⱏⰺⰾⰰ (kobyla), Old Polish kobyła, Old Czech kobyla, Old Slovak kobyla, Polabian ťübålă.

Pronunciation

  • Hyphenation: ко‧бꙑ‧ла

Noun

кобꙑла • (kobylaf[1]

  1. mare (female horse)
nouns
  • кобꙑлъка (kobylŭka)

References

  1. ^ Zaliznyak, Andrey (2004) Древненовгородский диалект [Old Novgorod dialect]‎[1] (in Russian), 2nd edition, Moscow: LRC Publishing House, →ISBN, page 748

Further reading