конотација
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [kɔnɔˈtat͡si(j)a]
Noun
конотација • (konotacija) f (relational adjective конотативен)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | конотација (konotacija) | конотации (konotacii) |
| definite unspecified | конотацијата (konotacijata) | конотациите (konotaciite) |
| definite proximal | конотацијава (konotacijava) | конотацииве (konotaciive) |
| definite distal | конотацијана (konotacijana) | конотациине (konotaciine) |
| vocative | конотацијо (konotacijo) | конотации (konotacii) |
Serbo-Croatian
Pronunciation
- IPA(key): /konotǎːt͡sija/
- Hyphenation: ко‧но‧та‧ци‧ја
Noun
конота́ција f (Latin spelling konotácija)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | конотација | конотације |
| genitive | конотације | конотација |
| dative | конотацији | конотацијама |
| accusative | конотацију | конотације |
| vocative | конотацијо | конотације |
| locative | конотацији | конотацијама |
| instrumental | конотацијом | конотацијама |