конічний

Ukrainian

Etymology

From Latin cōnicus +‎ -і́чний (-íčnyj), from Ancient Greek κωνικός (kōnikós). Compare Russian кони́ческий (koníčeskij), Belarusian кані́чны (kaníčny).

Pronunciation

  • IPA(key): [koˈnʲit͡ʃnei̯]

Adjective

коні́чний • (koníčnyj) (abstract noun коні́чність)

  1. conical, conic (of or relating to a cone or cones)
  2. conical, conic (shaped like a cone)

Declension

Declension of коні́чний (hard)
singular plural
masculine neuter feminine
nominative коні́чний
koníčnyj
коні́чне
koníčne
коні́чна
koníčna
коні́чні
koníčni
genitive коні́чного
koníčnoho
коні́чної
koníčnoji
коні́чних
koníčnyx
dative коні́чному
koníčnomu
коні́чній
koníčnij
коні́чним
koníčnym
accusative animate коні́чного
koníčnoho
коні́чне
koníčne
коні́чну
koníčnu
коні́чних
koníčnyx
inanimate коні́чний
koníčnyj
коні́чні
koníčni
instrumental коні́чним
koníčnym
коні́чною
koníčnoju
коні́чними
koníčnymy
locative коні́чному, коні́чнім
koníčnomu, koníčnim
коні́чній
koníčnij
коні́чних
koníčnyx
vocative коні́чний
koníčnyj
коні́чне
koníčne
коні́чна
koníčna
коні́чні
koníčni

Synonyms

  • (all senses): ко́нусний (kónusnyj), конусо́вий (konusóvyj)
  • (shaped like a cone): конусоподі́бний (konusopodíbnyj)

Derived terms

Further reading