Bulgarian
Etymology
край (kraj, “end”) + -ник (-nik)
Pronunciation
Noun
кра́йник • (krájnik) m
- (literally) extremity (outermost part)
- limb, member
- Synonyms: член (člen), (dated) уд (ud)
Declension
Declension of кра́йник
|
|
singular
|
plural
|
| indefinite
|
кра́йник krájnik
|
кра́йник krájnik
|
| definite
|
кра́йник krájnik
|
кра́йник krájnik
|
References
- “крайник”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “крайник”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010