кръститель
See also: крьститель
Old Church Slavonic
Alternative forms
- крьстител҄ь (krĭstitelʹĭ)
Noun
кръститель • (krŭstitelĭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | кръститель krŭstitelĭ |
кръстителꙗ krŭstitelja |
кръстители krŭstiteli |
| genitive | кръстителꙗ krŭstitelja |
кръстителю krŭstitelju |
кръститель krŭstitelĭ |
| dative | кръстителю, кръстителеви krŭstitelju, krŭstitelevi |
кръстителема krŭstitelema |
кръстителемъ krŭstitelemŭ |
| accusative | кръститель, кръстителꙗ krŭstitelĭ, krŭstitelja |
кръстителꙗ krŭstitelja |
кръстителѧ krŭstitelę |
| instrumental | кръстителемь krŭstitelemĭ |
кръстителема krŭstitelema |
кръстители krŭstiteli |
| locative | кръстители krŭstiteli |
кръстителю krŭstitelju |
кръстителихъ krŭstitelixŭ |
| vocative | кръстителю krŭstitelju |
кръстителꙗ krŭstitelja |
кръстители krŭstiteli |
References
- Mali staroslavensko-hrvatski rječnik, Matica hrvatska, Zagreb, 2004