маркуч

Bulgarian

Etymology

Borrowed from a dialectal variant of Ottoman Turkish مارپیچ, from Classical Persian مارپیچ.

Pronunciation

  • IPA(key): [mɐrˈkut͡ʃ]

Noun

марку́ч • (markúčm (diminutive марку́че)

  1. hose

Declension

Declension of марку́ч
singular plural
indefinite марку́ч
markúč
марку́чи
markúči
definite
(subject form)
марку́чът
markúčǎt
марку́чите
markúčite
definite
(object form)
марку́ча
markúča
count form марку́ча
markúča

References

  • маркуч”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • маркуч”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010