мента
Bulgarian
Etymology
Borrowed from Latin menta. Doublet of ме́тва (métva) (native term).
Noun
ме́нта • (ménta) f
Declension
singular | |
---|---|
indefinite | ме́нта ménta |
definite | ме́нтата méntata |
References
- “мента”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
- “мента”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
- Georgiev, Vladimir I., editor (1986), “мента”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volume 3 (крес¹ – мѝнго¹), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences Pubg. House, page 738
Anagrams
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɛnta]
Noun
мента • (menta) f
Declension
singular | |
---|---|
indefinite | мента (menta) |
definite unspecified | ментата (mentata) |
definite proximal | ментава (mentava) |
definite distal | ментана (mentana) |
vocative | менто (mento) |
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [mʲɪnˈta]
Noun
мента́ • (mentá) m anim
- genitive/accusative singular of мент (ment)