мердевине
Serbo-Croatian
Etymology
From Ottoman Turkish مردیون (merdiven), from Persian نردبان (nardabân).
Noun
ме̏рдевине f pl (Latin spelling mȅrdevine)
Declension
Declension of мердевине
| plural | |
|---|---|
| nominative | мердевине |
| genitive | мердевина |
| dative | мердевинама |
| accusative | мердевине |
| vocative | мердевине |
| locative | мердевинама |
| instrumental | мердевинама |