мираҫ

See also: мирас and miras

Bashkir

Etymology

From Arabic مِيرَاث (mīrāṯ).

Pronunciation

  • IPA(key): [mʲiˈrɑθ]
  • Hyphenation: ми‧раҫ

Noun

мираҫ • (miraś)

  1. (property passed down from older generations) heirloom, inheritance, heritage
  2. (non-material values left from past generations) heritage, legacy

Declension

Declension of мираҫ
singular plural
absolute мираҫ (miraś) мираҫтар (miraśtar)
definite genitive мираҫтың (miraśtıñ) мираҫтарҙың (miraśtarźıñ)
dative мираҫҡа (miraśqa) мираҫтарға (miraśtarğa)
definite accusative мираҫты (miraśtı) мираҫтарҙы (miraśtarźı)
locative мираҫта (miraśta) мираҫтарҙа (miraśtarźa)
ablative мираҫтан (miraśtan) мираҫтарҙан (miraśtarźan)

See also