мироточить
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [mʲɪrɐˈtot͡ɕɪtʲ]
Verb
мирото́чить • (mirotóčitʹ) impf (perfective замирото́чить)
- (Christianity) to secrete chrism
Conjugation
Conjugation of мирото́чить (class 4a imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | мирото́чить mirotóčitʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | мирото́чащий mirotóčaščij |
мирото́чивший mirotóčivšij |
| passive | — | — |
| adverbial | мирото́ча mirotóča |
мирото́чив mirotóčiv, мирото́чивши mirotóčivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | мирото́чу mirotóču |
бу́ду мирото́чить búdu mirotóčitʹ |
| 2nd singular (ты) | мирото́чишь mirotóčišʹ |
бу́дешь мирото́чить búdešʹ mirotóčitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | мирото́чит mirotóčit |
бу́дет мирото́чить búdet mirotóčitʹ |
| 1st plural (мы) | мирото́чим mirotóčim |
бу́дем мирото́чить búdem mirotóčitʹ |
| 2nd plural (вы) | мирото́чите mirotóčite |
бу́дете мирото́чить búdete mirotóčitʹ |
| 3rd plural (они́) | мирото́чат mirotóčat |
бу́дут мирото́чить búdut mirotóčitʹ |
| imperative | singular | plural |
| мирото́чь mirotóčʹ |
мирото́чьте mirotóčʹte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | мирото́чил mirotóčil |
мирото́чили mirotóčili |
| feminine (я/ты/она́) | мирото́чила mirotóčila | |
| neuter (оно́) | мирото́чило mirotóčilo | |
Related terms
- ми́ро (míro)
- мироточи́вый (mirotočívyj)
- мироточе́ние (mirotočénije)
- мирото́чец (mirotóčec)