мянчук
Belarusian
Etymology
From Менск (Mjensk) + -чук (-čuk).
Pronunciation
- IPA(key): [mʲanˈt͡ʂuk]
Noun
мянчу́к • (mjančúk) m pers (genitive менчука́, nominative plural менчукі́, genitive plural менчуко́ў, female equivalent мянчу́чка)
- (Taraškievica orthography) Minsker, citizen of Minsk
- Synonyms: мінчу́к (minčúk), мінча́нін (minčánin)
- Менчукі́ пра Лукашэ́нку: «Ён ужо́ не адчува́е, што адбыва́ецца ў краі́не».
- Mjenčukí pra Lukašénku: “Jon užó nje adčuváje, što adbyvájecca ŭ kraínje”.
- Minskers about Lukashenka: "He no longer senses what is happening in the country."
Declension
Declension of мянчу́к (pr velar masc-form accent-b а-е)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | мянчу́к mjančúk |
менчукі́ mjenčukí |
| genitive | менчука́ mjenčuká |
менчуко́ў mjenčukóŭ |
| dative | менчуку́ mjenčukú |
менчука́м mjenčukám |
| accusative | менчука́ mjenčuká |
менчуко́ў mjenčukóŭ |
| instrumental | менчуко́м mjenčukóm |
менчука́мі mjenčukámi |
| locative | менчуку́ mjenčukú |
менчука́х mjenčukáx |
| count form | — | менчукі́1 mjenčukí1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.
Descendants
- → Russian: минчу́к (minčúk) (Belarus)